پدیده تردی هیدروژن و شکست پیچ و مهره
پیچ و مهره ها با استحکام بالا که با تنسایل 1000 الی 2000 مگاپاسکال و یا 150 الی 300 Ksi مشخص می شوند معمولا در موقعیت های حساس مثل پل ها، موتورهای ماشین، هواپیما و سازه های فضایی و نظامی مورد استفاده قرار میگیرند که هر گونه از کار افتادگی و یا شکست می تواند عواقب جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. از آنجا که بسیاری از استاندارد های پیچ و مهره که به تولید پیچ و مهره های تنسایل بالا منجر میشوند شامل عملیات حرارت و برودت می شوند، و از آنجا که عملیات حرارتی بدون در نظر گرفتن خواص اولیه و ثانویه پیچ ها می تواند موجب تردی هیدروژنه و در نهایت شکست اتصال پیچ و مهره شوند، بررسی عوامل موثر بر این پدیده اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
پدیده تردی هیدروژنه به عنوان یکی از عوامل شکست اتصال پیچ و مهره ها ده ها سال است که مورد مطالعه قرار گرفته است اما طبیعت پیچیده این پدیده و وابستگی آن به متغیر های متعدد که در شرایط مختلفی از دما و تنش بوجود می آیند مطالعات مرتبط را با دشواری هایی همراه می کند. چرا که مطالعات و آزمایشها همواره در شرایطی کنترل شده صورت میگیرند حال آنکه یک اتصال پیچ و مهره تحت یک بارگذاری واقعی دستخوش انواع متغیر های غیر قابل کنترل می باشد. این واقعیت که تردی هیدروژن یک دلیل ریشه ای شکست اتصال پیچ و مهره است و یا بخشی از مکانیزم شکست همواره مورد اختلاف بوده است.